A kiedy zapomnę że istnieję

Kiedy zacznę się żegnać przypomnij mi
że to dopiero początek
ta śnieżna góra przede mną nie znaczy wiele więcej
niż trasa pierwszego upadku na sankach

Nie ma ostatnich
są tylko przed

Gdybym zaczęła wspominać historie
długie jak brzoza
to proszę uszczypnij mnie niech wiem że w zielone
gra się także we śnie smaganym wiatrem

Orzechy wciąż brudzą
i nie jestem już pewna
czy bardziej przypominają mózg
czy nerki a może płuca zmarszczyły się
od nadmiaru tlenu
Powietrze przesiąka

Każdego dnia ułożę nowe dziękczynienie

bardzo nastrojowy....ładny.

mógłbym się w sumie tylko przyczepić do interpunkcji

hi hi

A ja bym nie czepiała się absolutnie niczego :-) Ten fragment z brzozą jest chyba najpiękniejszy...

Przeczytałam i się zawiesiłam na 5 minut. Piękny, przywołał trochę wspomnień.

Głęboki, nastrojowy, pełen zamyśleń. Tylko może uszczypnij mnie, a nie uszczyp...czepiam się, wybacz

Hymmm... Sprawdzę jak jest z poprawnością .

bardzo ładny ; )
trzecia zwrotka szczególnie mi się podoba, chociaż także myślę, że "uszczypnij" brzmiało by lepiej.

Nika ! Dziękuję, poprawię zatem skoro są Was już Dwie ...

Fajnie, że jesteś na strychu

Jestem ; )
Nie mogłabym się nie przenieść z Wami : - )