Zdjęcia wybrane

Ha działa .

Uwielbiam takie wzgórza

Ładne. Jak możesz wstaw jeszcze coś górskiego.

Proszę bardzo ...

Coś mi się wydaje, że więcej poezji mamy w fotografiach tych przecudnych połonin niż w wątłym strumyczku naszych wierszy. Dobre i to. Żałuję, że nie mam kolorowej drukarki. Powiesiłabym sobie te trawki, listki na ścianie i miała jesień calutki dzień

Widzę, że Bieszczady Cię ciągną Chyba dwa razy w tym roku byłaś, tak?

Tak, tak . Raz bez dziecia (ach...! jak było romantycznie i uroczo), a raz z dzieciem . Dzielny był, tylko nie wiem, dlaczego tak szybko szedł, że włączyło mi się matczyne czerwone światełko i postanowiłam go dogonić (nie powiedział, że idzie szybciej, że gdzieś tam zaczeka itp., za to powiedział, że nie ma romingu i że mu się bateria kończy)... biegłam za nim przez godzinę po tych górkach... .

Może chciał chwilę pobyć sam

Może. Ale nie chciałbyś słyszeć jaką wiązankę mu puściłam, gdy go w końcu dogoniłam... . Misiek później wspominał miny tych, co nas mijali . W szoku był, bo ja zwykle nie przeklinam .

Oj, to musiało być ostro

Mój najmłodszy brat mieszka w Przemyślu, na szczycie dość wysokiej górki. Ze szczytu widać Bieszczady. Niestety nigdy nie dałam się namówić na niewielki chociaż wypad. Teraz żałuję, ale chyba nie dałabym rady

Moja mama na wetlińską się wspięła, a później właściwie jest prawie prosto. Zejście też nienajgorsze. Pierwszy raz byłam właśnie z mamą, mężem i małym wtedy synkiem (7 lat). Wszyscy daliśmy radę, a mama do dziś wspomina, jaki mała cudowny weekend w Bieszczadach. Ta dzikości, to, że wyjdziesz na szczyt i widzisz dookoła tylko góry, góry i góry, bez śladów cywilizacji, jest nieporównywalna z czymkolwiek innym. Czysta mistyka Zuzia. Żadne zdjęcia tego nie oddadzą...

Ja mam za każdym razem łzy w oczach i wielkie Dziękuję! w sercu. Fakt, że w naszych, znacznie bardziej cywilizowanych, górkach też mam i w wielu innych przypadkach, bo ja ogólnie tak mam ...

Abi- to jak lubisz tereny bez śladów cywilizacji to polecam Ci również Góry Bystrzyckie i Bialskie. Te ostatnie nie bezpodstawnie zwie się sudeckimi Bieszczadami. Ludzi jak na lekarstwo, tereny przepiękne, podejścia nie za trudne. Można zaszyć się na tygodnie i korzystać z uroków nieskalanej przyrody.

Dzięki... Zaplanuję wycieczkę w takim razie na przyszłe lato .

A w Bieszczadach zasmakuj jeszcze terenu na zachód od Wetliny, Cisnej (o ile jeszcze nie byłaś).
Inne to trochę biesy, zazwyczaj zapomniane i pomijane przez te tłumy walące latem na połoniny.