Na strychu

Trzysta sześćdziesiąty piąty dzień
wypełniony deszczem zdumiewa świadomością
bezbrzeżnego zatapiania się
w miękkość tym razem nie słów,
a doznań. Urastam w kwiatostan
dojrzałych chwil, choć niejednokrotnie
smagały trafnością zdań
i wytykaniem błędów.

Kiedy świadomość zaćmiewa rozsądek
tysiące nieudanych prób wychyla się
z zanadrza. Zawieszona między
wyborami i tak niecierpliwie głupia
ufam, że już tylko za mną krawędzie,
a droga naprzód bez ostrych grań.

Wciąż uparcie zawracałeś mnie z drogi,
bym uczyła się nabierać pewności, że nawet
jeśli to jeszcze nie jutro, przyszłość
nadchodzi dla nas dźwięcznymi krokami,
których brzmienie rozlewa się we mnie
namiastkami słów.

Dlatego, choć trudne są dni
kolejnych poranków, gdy budzę się tylko
ze wspomnieniem ciebie zaszytym
w poduszkach wypełnionych snami
wiem, że gdyby mi przyszło i kolejne
trzysta sześćdziesiąt pięć
(i nie daj Boże więcej) dni czekać
niecierpliwie, owoce zbiorę dojrzałe,
a wieńcząc - ich słodki sok
zlizywać będziesz z moich palców.

Tak szczerze mówiąc, to myślę, że można by wycisnąć z tego wiersza tak ze dwie strofy Wink

...

.
Albo bym napisała go jako prozę... Wink

A tak poza tym - to może i zazdroszczę weny?

Szczerze mówiąc, to nie ma co aż tak bardzo zazdrościć tej weny, bo wiersz powstał trzy miesiące temu... Od wypadku coś się ze mną porobiło i urodziły się tylko dwa wiersze...

Hymmm... myślisz, że to ma jakiś związek z wypadkiem? Może potrzeba czasu, aby się poodblokowywało, to co zamknięte? Wink

.

Powiedziałabym nawet, że jestem tego pewna. Myślę, że czas mi tutaj zrobi chyba najlepiej. (Zapisałam się na prawo jazdy, w ramach terapii i nie tylko :-) )

Od wypadku nie jestem w stanie stworzyć niczego bardziej konkretnego.

a może spróbuj jakąś prozę?

To nie jest głupi pomysł. Czasem lepiej ubrać coś w mniej metaforyczne i zarazem bardziej Very Happy

formy...

Kto wie? A może zechcielibyście ocenić mój kawałek prozy, pisałam o nim kiedyś na ios, "Kamienny człowiek".
Zaczęłam go pisać pół roku temu, mam 7 stron, i potem dopisałam fragment - prolog? - do konkursu w temacie "Gliniana głowa", na tamten konkurs.

To historia o Lwówku Śląskim inaczej, mieście, w którym mieszkam, będą w nim elementy faktycznego, historycznego powstania tego miasta.

ja bardzo chętnie przeczytam jak znajdę chwilę bo teraz trochę jestem zabiegany... wpadam tylko na chwilę, bo czasu mało ostatnio.

Maria napisał:: To historia o Lwówku Śląskim inaczej, mieście, w którym mieszkam, będą w nim elementy faktycznego, historycznego powstania tego miasta.

No to koniecznie! Nie zwlekaj zatem tylko przystępuj do dzieła. Masz moje błogosławieństwo, wszak dolnośląska ziemia w literaturze zawsze powoduje u mnie dreszcz emocji. Smile

365