Na początek ; )

Wreszcie zebrałam się, żeby coś tu wrzucić. . .

Nie dziś

skąd mógłbyś wracać dziś
gdy słońce kwietniowe na chmurnym niebie i gdy wiatr
rozwiewa tęsknoty nadzieje i sny

ja wiem
nie spojrzałbyś w stronę zachodu
w stronę gdzie słońce jak co dzień ciężko zapada w mych oczach
na dno

nie patrzysz wstecz nie oglądasz obrazów
co malowane w przeddzień ucieczki
nie znaczą dziś nic

a słodki zapach lilaku a ta dusząca mgła
i stukot obcasów i wir na parkiecie i szelest sukienek
i śpiew
wymowny w swym współistnieniu
w istnieniu

gdybyś wracał samotnie może słuchałbyś szumu fal
może otwierałbyś oczy na wschodzące słońce kwietniowe i na przepływające sny
albo zręcznie omijałbyś dręczące i niepokojące
strzępy wspomnień urywki chwil

gdybyś był wszystkim co ma
pewnie w ostatnich butach za twoim cieniem biegłaby
ale nie dziś
bo ten dzień ma nocny i barwny zapach i szminki czerwonej
smak

gdy wracałeś poprzednio
nie miała już złudzeń
w labiryncie zagubiła swą nić

może gdyby dziś

słodki zapach lilaku dusząca mgła
i stukot obcasów i wir na parkiecie i szelest sukienek
i śpiew

może
ale gdy dziś
widzę twą twarz w mglistych snach
nie promienieje słoneczną radością
już nie

więc to tylko sny wiatr i wczorajszy cień




Niekoniecznie

Zamknij oczy
zobaczysz więcej

i nie rzucaj we mnie
krzykiem
brakiem
Jutro.

Jutro rzuci na kolana barwne pąki dawnych kwiatów...
zatrze ślady.

Jutro przyniesie chłodny powiew morskiej bryzy...
szum górskich potoków...

Jutro przywróci niepowtarzalne.

Jutro
nie i s t n i e j e

Masz rację Nika, jedyne co naprawdę istnieje, to tu i teraz. Przeszłość jest zawsze kompilacją prawdy, naszych wyobrażeń i pobożnych życzeń. A przyszłość? No cóż, jest tylko marzeniem i nadzieją, że znów rano obudzimy się i spróbujemy dopasować świat do swoich pragnień

W Twoich wierszach podoba mi się taki słoneczny rytm i jakby pulsowanie nadzieją. Tak to odbieram

Dziękuję, bardzo mi miło ; )

Bardzo dziewczęce, a przy tym dojrzałe... .
Z przyjemnością przeczytam więcej.